جبهه ی پیغمبران

برای واقعه ی مباهله

درآمده است دگر رحمت از در نفرین
فقط به خاطر احقاق حق به خاطر دین

حدود دین الهی حصار لازم داشت
که روشن است سرانجام باغ بی پرچین

کدام اسقف نصرانیان کدام احمد
عذاب می شود اینک چگونه آن یا این؟

اگر نبود همین موج های شک و گمان
نمی رسید به ساحل دلی به قطع و یقین

مرددند هرآنقدرها که اهل هوا
مصممند ولی پنج کوه روی زمین

جهنم آینه ی خشم این عزیزان است
چنان که جلوه ای از مهرشان بهشت برین

حدیث اهل کسا شرح دیگری دارد
جهان و اهل جهان خلق شد برای همین

همیشه بوده سر دوستانشان بالا
همیشه بوده سر دشمنانشان پایین

جهنم است جهان بی گریزگاه نجات
اگر به جبهه ی پیغمبران بیفتد چین

به اتفاق تمام اهالی نجران
به اتفاق تمام مسیحیان غمگین

چه خوانده اند مگر در خطوط پیشانی
که این چنین به عقب می روند پاورچین

اگر چه ناوَک نفرین نهاده شد به کمان
نشسته بود ولی رافت خدا به کمین

به دشمنی که بودند؟ درد را بنگر
عشیره ای که دهد رنج خلق را تسکین

به دشمنی که بودند؟ تازه فهمیدند
به جز محمد و آلش نداشتند معین
#مهرداد_مهرابی
سروده آبان۱۳۹۵
ویراسته تیر۱۴۰۲