هنوز مرثیه می خواند

برای حضرت ام البنین سلام الله علیها

چه اشک ها که نباریده است! به یاد کرب و بلا هر آن
گشوده چشم به هر سویی شکفته پنجره ی باران

کسی که خیمه زده هر روز به روی صورت قبری چند
کسی که بیشتر از هر کس گرفته انس به قبرستان

همان که فاتحه ی ذکرش، همان که زمزمه ی فکرش
هنوز سوره ی یاسین است هنوز سوره ی الرحمان

کسی که ناله ی جانسوزش به قلب سنگ اثر دارد
کسی که گریه ی پرشورش شرر زده به دل مروان

کسی که ساقی کوثر را، حسین؛ جان پیمبر را
چهار رطل گران آورد، چهار جام بلاگردان

هنوز مرثیه می خواند هنوز اشک می افشاند
به ایستادگی بی دست، به مشک بردن با دندان

کدام بیت سرانجامی توان ختم سخن دارد
از این به بعد ندارد شعر شبیه غصه ی او پایان
#مهرداد_مهرابی
اسفند۱۳۹۴